4 Ekim 2009

Neşeli

Mutluyum ben ya, çok ilginçtir çoşkuyla doldum. Sonbahar benim mevsimim olduğundan, belki de üzülecek bir şey olmadığından. Dikkati toplayabilmenin nasıl bir şey olduğunu uzun zaman sonra hatırladım. Film izleyebiliyorum artık mesela. Sbarro'dan mega dilim pizza yiyince çok fazla mutlu oluyorum, alışveriş yapıyorum, saçımı zooey deschanel gibi kestireceğim, çok heyecanlıyım. Sonra bugün ipodumdan sıkıldım, dedim "ne bu böyle bi tane mutlu şarkı olmaz mı, hepsi mi acılar içinde şarkılar" insan içinde böyle şarkılar dolu bir ipodla nasıl mutlu olsun zaten, neyse açtım AC/DC, bayık olmayan Bon Jovi falan. İçimdeki Rock n' Roll ruhunu öldürmemeliyim, asla. İç bayıcı şarkılarımdan vazgeçemesem de arada bir böylesi lazım. Guitar Hero almak istedim sonra, herkesi eve çağırıp guitar hero tunuvaları düzenleyesim geldi. Slash gibi dar kot da almışken guitar hero moduma girebilirdim. Ama ben karar verdim benim guitar herom Jimmy Page. Ama bir de mesela karaokeye gitsek bir Led Zeppelin, Gnr ya da ac/dc şarkısı da söyleyemem yani, içimde kalır, ve evet benim karaokeye gidesim var. Yarın okul başlıyor, tatil modundan da pek çıkasım yok. Üds pek iyi geçmedi de pek umursayamadım, yaklaşık 1 saat umursadım sonra geçti. Bu yeni halimi çok sevdim, Barney gibi kendime iki de bir I'm Awesome diyesim bile var. Yaşam enerjimi sömürecek tek bir gereksiz insan bile yok ve bu süfer bir şey gerçekten. Hayattan soğutan her şey ve herkesten uzak hissediyorum. 5 ay önceki halim için kendimden özür diliyorum valla.

2 yorum:

Ayşenur dedi ki...

bayıldım ruh haline darısı başıma:)
guitar hero turnuvalarına bende katılabilirim^^

gokciii dedi ki...

valla darısı herkesin başına güzel bir şeymiş ben de böyle hissetmenin nasıl bir şey olduğunu unutmuştum nerdeyse :) guitar heroya her daim beklerim :)