Son 1 yılda güzel yazı yazma yeteneğimi kaybettim.Ben eskiden güzel yazımla ünlüydüm,böyle herkes "aaa gökçenin yazısı çok güzeldir,o yazsın" derdi,herkes zamanında benden not isterdi,böyle kağıtlarım hep rahatlıkla kopya çekilebiliecek anlaşılırlıkta ve düzende olurdu.Ben lisedeyken çizgisiz kağıdın altına çizgili kağıt koymadan düzgün düzgün kompozisyon bile yazardım.O derece bir süperkahramandım.Ama gel gör ki bu yıl bu yeteneğimi tamamen kaybettim.Artık ne yazsam bir şeye benzemiyor,özenme denen şey de yok oldu,her şeyden o kadar çabuk bıkıyorum ki,genelde off aman yaz gitsin işte diyorum.Bir de derslerde canım çok fazla sıkıldığı için değişik yazı stillerini aynı cümlede kullanmak suretiyle kağıdımda istikrarsız bir görüntü oluştururyorum.Bazen hiç yazmıyorum,elllerim ağrıyor,işaret parmağım yamulmuş zaten yılların verdiği o yazı yazma şeyinden,ben direkt resim yapıyorum ya da dersi dinlemeyi bırakıp hayal kuruyorum.Böyle durumlarda zaten yazılmıyor.Geçen sene böyle değildi mesela,yine daha iyiydi,insannlar gene benden not falan isterdi ama bu yıl henüz kimse not istemedi,hatta öyle bi noktaya geldim ki kendi yazımı bile okuyamıyorum bazen,oha diyorum vay be yılların gökçesinin düştüğü duruma bak diyorum.Aslında bunun bir kaç nedeni olabileceğini fark ettim bu akşam, düşündüm ve bazı çıkarsamalar yaptım.
Öncelikle daha az yazıyorum kesnlikle ve demek ki insan yazmadıkça yazmayı unutuyor şeklinde bir önerme oluştırabiliriz.Sonra sınavlarımız filan da hep test olduğu için, sınavlarda yazı yazma dönemi sona erdi.Ayrıca kurşun kalem kullandığım tek zamanın sınavlar olduğunu fark ettim.Kalemlerimle arama bir mesefe girmiş bu da önemli bir etken gibi görünüyor.
Bugün uzun zaman sonra bir sınavda 2 sayfadan fazla yazı yazdım ve şöyle bir kağıdıma baktım.Aynı ilkokuldaki yazı stilime geri dönmüşüm.Eve geldim ta 2.sınıftan kalma defterime baktım, bir de ne göreyim aynen o zamanki gibi yazmaya başlamışım.Yani tersinin olması beklenmez mi ? İnsan büyüdükçe daha süper ve okunaklı filan yazmalı.Ama benim grafiğim biraz farklı.
Ahan da böyle.En yüksek değerlerime lisede ulaşmışım,şimdi önlenemez bir düşüş yaşıyorum.
Bir de hiç unutmam,ilkokulda hocam defterime bakıp "fil gibi senin harflerin" demişti bana.Sonra bu benim içime bir dert olsun mu,1 yılda filan minnacık ve okunaklı bir yazım olmuştu,hırs yapmıştım.Ama boşa gitmiş hepsi çünkü yeniden ilkokul 2 yazı tarzıma yani fil gibi yazılarıma dönüş yaptım.Öğretmenimin kulakları çınlasın ne diyim,ben şimdilik halimden memnunum,herhangi bir şeye odaklanacak,öyle güzel güzel yazacak halim yok.Bendeki dikkat dağınınklığının nasıl arttığının da bir çizelgesi bu aslında.Sanki büyüdükçe tersi olması beklenmez mi?Ben de anlayamdım,hayata karşı ters bir duruş sergiliyorum,doğduğum ilk günden beri,sonuçta doğmak için bile dönmemişim ters ters durmuşum,ondan sonra sezeryanla doğmuşum o yüzden de kafam kocaman.İşte hayat böyle enteresan ve süprizlerle dolu:)