10 Mart 2009

Sorular...#2

Soru:Bir insanı sevdiğini nasıl anlarsın?
Cevap: Eğer günün birinde o insan parlamaya başladıysa, yani bildiğin parlamak, ışık saçar gibi olduysa, bakınca bir an gözlerin kamaştıysa ve o aklına her geldiğinde gözünün önünde ışıklar beliriyorsa, onun yüzünden çok ışığını görüyorsan gözlerini kapattığında bence artık o insanı seviyorsun demektir, hatta çok seviyor bile olabilirsin. Öyle bir anda olur ama, kısacık bir zaman diliminde, işte ben seviyorum bu insanı diyebilirsin çünkü parlamıştır, daha ne yapsın. Parlayan o değilde onu gören gözler de olabilir tabi ki, ama bi yerden sonra ne fark eder ki, doğada hazır halde bulunan objektif bir sevgi-aşk da yoktur ki, sen ne hissediyorsan o, her şeyden bağımsız da olabilir, bu da benim öznel tanımlamamdır aslında, sende böyle olmayabilir tahmin edebileceğin gibi, ama böyle olduysa eğer bil ki başka birine de olmuştur, emin olmak adına bir sağlama aracı olarak kullanabilirsin bunu.

Soru: İnsan doğası acıdan kaçıp hazza yönelmeye programlıysa ben neden hazdan kaçıp acıya yönelmeye çalışıyorum çoğu zaman, benim doğam insan doğası değil mi, ben neyim?
Cevap: Bu soruya cevap bulmam zor görünüyor, mantıklı olan acıdan kaçmakken, mutluluktan kaçan insana ne denir, ben bilmiyorum. Mutsuz olmaktan korktuğundan mutlu olmak için gerekli çabayı göstermeyip daha sonrasında da bu çabayı göstermediği için mıutsuz olan, yani her koşulda mutsuz olan bir insana ne demeli. Mutsuz olacaksan zaten iki koşulu da eşitleyip en azında belirsizlikten kurtulmanın mantıklı göründüğünü bilen ve bunun teoride çok mantıklı olduğunu bilerek hala kendini belirsizlik sürecinin acısına veren insan, olsa olsa garip bir insandır. Sonuçta zaten değişen bir şey yok, tek yol acı, mutsuzluk vesaire gibi, insan doğası böyle bir durumda yemek yemek, ne bileyim sevdiği aktiviteleri gerçekleştirerek hazza yöneliyormuş hocamın dediğine göre, bense mutsuzken yemek yemeyerek, sevdiğim hiçbir şeyi yapmayarak ne elde ediyorum. Fiziksel olarak da acı çekmeye mi çalışıyorum, bende bir yanlışlık olduğunu hep biliyordum zaten, belki de budur o büyük yanlışlık.

Soru: Bu dönem okul nasıl biter?
Cevap: Bu kafayla bitmez.

3 yorum:

alice hanım dedi ki...

belki de mutsuzluktan haz alıyorsundur, mutsuzluğunun üstünde yaratıcı değişik etkileri vardır gizliden gizliye çok da hoşuna giden belki de, ama iyisi mi sen mutlu olmayı dene, en azından mutsuz olmamaya çalış.

sevmeye gelince onu kaybetme fikri aklına geldikçe daha da büyük bir korku kaplıyorsa içini bence gerçekten seviyorsun demektir.

en iyisi sen mutluluğunu sev :]

Anıl dedi ki...

Okul biter de işte o "Nasıl" var tabii :)

gokciii dedi ki...

esra; evet mutluluğu seveceğim günler de gelecektir herhalde, bi inanasım var :)

ultranıl07; o "nasıl" beni çok düşündürüyor ya bi çözüm yolu da bulamadım napcam ki acaba, neyse arık oluruna bırakmak lazım bazen :P