22 Nisan 2010

Buraya aklınıza gelen bir şarkı sözü koyun.

Ben blog yazma konusunda motivasyonumu kaybediyorum galiba, aklıma bir şeyler gelmiyor değil ama yazmaya o kadar çok üşeniyorum ki, aman boşver diyorum. Son günlerde mezuniyetimi sık sık düşünüyorum, hani amerikan filmlerinde "it's the end of the world as we know it" cümlesini ota boka söylüyorlar ya ben de mezun olacağımı düşündükçe "it's the end of the life as i know it" diyorum. Çünkü gerçekten bildiğim tek hayat öğrencilik, hayatım boyunca öğrenciydim, yıllar yıllar boyu. Bu duruma o kadar alışkınım ki bitiyor olmasını düşündükçe içim daralıyor. Ben hazır değilim ama kimse de hazır mısın diye sormuyor.

Supernatural'daki cennet tasvirine bayıldım. Yani insanın en güzel anılarını tekrar tekrar yaşadığı ve kendine ait bir dünya inşa edebildiği zamansız bir boyut fikri hoşuma gitti. Cennet diye bir şeye inanmasam da olsaydı eğer böyle olmasını isterdim. Ben eskiden cennet varsa insanın orada en mutlu olduğu yaşında en sevdiği insanlarla birlikte olduğunu, yaşarken hayal ettiği ama gerçekleşmeyen her şeyin gerçeğe döndüğü bir hayatı yaşacağını hayal ederdim. Bu da güzel bir cennet fikriydi. Ama ne yaparsın yok öyle bir şey.

İnsanlar garip canlılar, öyleler. Kurban'ın insanlar şarkısında çok da güzel anlattığı gibi biri bir şey derken diğeri susar, aynı olaylara iki ayrı uçta tepkiler verip kendileri dışında herkesi suçlayabilir, sorumluluk almaktan kaçınmak için sorumluluğu almanın gerektirdiği enerjiden fazlasını harcarlar, saldırır, uydurur, saçmalarlar. İşin garibi hiç de anlaşamazlar ki bence anlaşmak gibi bir gayretleri de yok öyle olduğunu iddia etmelerine rağmen. Sanıyorum ki insanların istedikleri tek şey haklı olmak, haklı çıkmak ve ben diyebilmek. Bazen çok sıkılıyorum hepsinden.

2 yorum:

Anıl dedi ki...

Kimse hazır olmuyor ki! Aynı ruh hali içerisinde olduğum günler pek uzak olmasa da geçti ve bitti işte. Yeni bir hayat başlıyor en nihayetinde. Baksana, askerlik bile bitiyor :) "Sonra ne yapacağım" endişesi taşımamaya bak, çünkü bunu söyleyenlerin ileride kendine bile yararı olmuyor.

Şarkı sözü ise durumuma uysun istedim: "Gel teskere, gel teskere bitsin bu gurbet" :)

gokciii dedi ki...

di mi ya kimse hazır olmuyor, bu biraz çocukken yüzme hocasının beni havuza attığı zamanı hatırlattı, bir şekilde yolunu yordamını buluyorsun zorda kalınca :) valla senin durum da iyi askerlik de bitti rahatlıycaksın iyice okul bitirme stresi askerlik araya girince çok çok uzaklarda kalmıştır zaten :)

şarkı sözü de başlığın amacına tam uygun olmuş :)