Bir Mim

Çok uzun zaman sonra ilk defa bir mim geldi bana bi sevindim, ben artık tamamen bittiğini düşünüyordum mim olayının ama birileri canlandırmış galiba güzel de olmuş çok da güzel iyi olmuş. İki süper blogger dostum Mega Süpersonik Sam ve Nepenthe topu bana paslamışlar ve demişler ki blog açmaya ne zaman karar verdin ne oldu da şimdi blogun var anlat bakalım bi hikayesini. Ben de iyi anlatayım o zaman dedim. Aslında pek de uzun bir hikaye değil gayet de sıradan. Şöyle ki; benim bloglarla tanışmam 2006 yılında gerçekleşti. Canım ciğerim süper insan bengisu bana bloglardan bahsetti ve kendisinin bi blog açtığını söyledi. Ben de tabi yazmayı seven bir insanım haliyle fikir çok hoşuma gitti. Kağıtlara yazıp onları farklı farklı kitapların arasına koymayı severdim önceleri ama o sistemin kötülüğü daha önce yazdığım bir şeyi dönüp dönüp okuma konusunda zorluk çıkarmasıydı ve ben hiçbir zaman düzenli bir insan olamadığımdan dosyalamak gibi sistemler bana hep fikir olarak mantıklı ama pratikte imkansız şeyler gibi geliyordu ki hala öyle geliyor. O yüzden blog olayı çok daha kullanışlı ve düzenli geldi. Yazdığım her şeyi tarihlerine göre arşivleyecek ve belki 3-5 kişi yazdıklarımı okuyacaktı. Sonra o zamanlar yazdığım blogum Yol Üstü Deniz'i açtım. 2 yıl kadar orada yazdım sonra bir gün nedendir bilinmez çok ani bi kararla o blogu kapattım. Hiç de pişman olmadım hala da değilim. Sonra şu an okumakta olduğunuz Uyandım, Saçmaladım adlı blogu açtım. İsmi çok uydurmadır. Blog açmaya karar verdiğimde aklımda bi isim yoktu ve o sırada aklıma gelen ilk şeyi isim yaptım bu çıktı ortaya. 2008'den beri yazıyorum burada ve evim gibi hissediyorum. Her zaman her şeyi yazmadığım ve bazı şeyleri açıkça anlatmadığım doğru ama canım istediğinde yazabileceğim bir yerin olması büyük rahatlık. Ve blogger sayesinde çok tatlı insanlarla tanıştım bir kısmıyla internet dışında da görüşmeye başladım. Okuduğum onlarca blogla bir sürü insanın hayatına seyirci oldum ve kendimi daha az yalnız hissettim. Benim gibi düşünen hisseden insanların varlıklarını gördüm ve onların desteğini hissettim. Şimdi benim için bir vazgeçilmez. Her gün reader'dan blogları okumak ve iyi kötü buraya bir şeyler yazmak olmazsa olmazlarım. Ve gerçekten çok seviyorum bloga bir şeyler yazmayı.